ساختمان سازی به زبان ساده

تحت بار جانبی ، تغییر مکان نسبی مرکز جرم طبقات در حالت واقعی (تغییر مکان نسبی یعنی تغییر مکان هر طبقه نسبت به طبقه ی پایین) _(منظور از حالت واقعی ، تغییر مکان نهایی پلاستیک طبقه یا به صورت تقریبی تغییر مکان جانبی الاستیک در ضریب Cd است) نباید از مقدار مجاز ذکر شده در آیین نامه تجاوز کند.

کنترل دریفت طبقات ، جز مواردی است که برای اصلاح معایب روش طراحی بر اساس نیرو (روش طراحی فعلی آیین نامه) مورد استفاده قرار میگیرد. میدانیم همواره روش طراحی بر اساس تغییر مکان به مراتب دقت بالا تری از روش سنتی طراحی بر مبنای نیرو دارد. کنترل دریفت هم جز آن دسته مواردی است که برای کنترل تغییر مکان های سازه برای اصلاح روش طراحی نیرویی در آیین نامه نوشته شده است.

برای کنترل دریفت میتوانیم طبق آیین نامه از زلزله ی استاتیکی استفاده کنیم که ضریب بازتاب آن از دوره تناوب تحلیلی (دوره تناوبی که نرم افزار با توجه به ماتریس سختی و جرم سازه محاسبه میکند) بدست آمده باشد . حتی آیین نامه ذکر میکند در کنترل دریفت ، دوره تناوب تحلیلی نیاز نیست محدودیت تبصره بند 3-3-3-1 را رعایت کند.

(تبصره بند 3-3-3-1 در مورد محاسبه ی برش پایه استاتیکی : در کلیه موارد میتوان از زمان تناوب تحلیلی به جای زمان تناوب تجربی برای محاسبه ی برش پایه استاتیکی استفاده کرد ، به شرط آن که دوره تناوب تحلیلی بیش از 1?25 دوره تناوب تجربی نباشد)

 

حال اگر بخواهیم دوره تناوب تحلیلی سازه را بدست بیاوریم ، باید بندی که مربوط به الزامات محاسبه ی دوره تناوب تحلیلی میباشد را رعایت کنیم .

طبق این بند باید برای محاسبه ی دوره تناوب تحلیلی ساختمان های بتن آرمه ، ضریب ترک خوردگی تیر ها را 0?5 (حول محور قوی) و ضریب ترک خوردگی ستون ها و دیوار برشی (حول محور قوی و محور ضعیف) را 1 قرار دهیم. توجه شود این بند فقط برای محاسبه ی دوره تناوب تحلیلی است ، نه اینکه از این ضرایب برای کنترل دریفت سازه استفاده کنیم . در کنترل دریفت باز باید ضرایب ترک خوردگی 0?35 و 0?7 طبق معمول باشند. فقط دوره تناوب تحلیلی زلزله ای که برای کنترل دریفت استفاده میشود ، باید با ضرایب ترک خوردگی 0?5 و 1 محاسبه شود.

 

 

حال در ساختمان های فولادی چیزی به عنوان ضریب ترک خوردگی وجود ندارد و سختی قطعات هر چه که هست باید لحاظ شود . موضوعی که هست اگر از روش طراحی مستقیم در سازه ی فولادی استفاده میکنیم ، در تحلیل مرتبه ی دوم ضریب tb برای کاهش سختی قطعات خمشی وجود دارد. قاعدتا این مورد سبب کاهش سختی شده و دوره تناوب تحلیلی را تغییر میدهد(کاهش سختی=افزایش دوره تناوب= کاهش ضریب بازتاب =کاهش برش پایه) که باید این مورد را غیر فعال نمود.

 

پس برای محاسبه ی دوره تناوب تحلیلی برای زلزله ی استاتیکی مورد استفاده در کنترل دریفت باید:

برای ساختمان های بتن آرمه در یک فایل جدا ضریب ترک خوردگی تیر ها را 0?5 و ستون و دیوار های برشی را 1 بدهیم و دوره تناوب مد اصلی در راستای مورد نظر از نرم افزار خروجی بگیریم .

برای ساختمان های فولادی(اگر از روش طراحی مستقیم استفاده کردید این کار را باید انجام دهید ، در صورتی که از روش ضریب طول موثر استفاده کردید نیازی به این کار نیست) در یک فایل جداگانه به منوی design/steel frame design/view revise preferences مراجعه و در مقابل گزینه ی 14 (روش کاهش سختی) ، no modification را قرار میدهیم. حال مجددا نسبت تنش اعضا را کنترل میکنیم تا تحلیل مجدد انجام شود ، سپس دوره تناوب مد اصلی در راستای مورد نظر را از نرم افزار دریافت میکنیم.

حالا بر اساس این دوره تناوب میتوانیم یک زلزله ی برای کنترل دریفت تعریف نماییم که ضریب C و K آن طبق این دوره تناوب تحلیلی بدست آمده محاسبه شده اند.

حالا میرویم به سراغ کنترل دریفت: در ساختمان فولادی باید در همان فایل جداگانه ای که دوره تناوب را بدست آوردیم کنترل دریفت را انجام دهیم ، اما در ساختمان بتنی حتما طبق آیین نامه باید در فایل اصلی دریفت را کنترل کنیم(در فایل اصلی که ضرایب ترک خوردگی 0?35 و 0?7 بودند)

طبق آیین نامه 2800 صفحه ی 46 دریفت مجاز هر طبقه برای ساختمان های تا 5 طبقه 0?025 ارتفاع هر طبقه است و برای ساختمان های بیشتر از 5 طبقه 0?02 ارتفاع هر طبقه میباشد.

 

 

نکته آیین نامه ای : در ساختمان هایی که نامنظمی پیچشی دارند(زیاد یا شدید) باید به جای تغییر مکان مرکز جرم ها ، حداکثر تغییر مکان گوشه ی پلان ملاک قرار گیرد ، به همین خاطر از گزینه ی max story drifts به جای گزینه ی diaph drifts باید استفاده کنید.

خلاصه ی کنترل دریفت با زلزله استاتیکی: زلزله ی دریفت را با دوره تناوب تحلیلی میسازیم و تحت آن دریفت را کنترل میکنیم.

 

منبع:

مدرسه عمرانی ها

انواع ستون‌ دوبل بر اساس شکل ظاهری

 

1.نیمرخ نورد شده

 

 

 

2.ستون مرکب از نیمرخ‌های نورد شده

 

 

 

 

 

3.ستون ساخته‌شده از ورق

 

 

 

انواع ستون دوبل بر اساس مقاطع مرکب

ترکیبی از نیمرخ‌های نورد شده و ورق را مقطع مرکب می‌گویند که تعدادی از انواع آن در شکل زیر نشان داده شده است. ستون‌های مرکب از ترکیب دو و یا چند نیمرخ مثل IPE، ناودانی یا نبشی به کمک ورق‌های سرتاسری و ممتد و یا تسمه‌های موازی یا مورب ساخته می‌شوند.

 

 

 

 

 علت استفاده از مقاطع مرکب در ستون های دوبل چیست؟

 

1. عدم دسترسی به نیمرخ IPB یا قوطی به صورت تولید داخلی
2. افزایش سطح مقطع ستون، درصورتی‌ که نیمرخ‌های نورد شده سطح مقطع لازم را نداشته باشد
3. اجرای سریع‌ تر و آسان‌ تر مقاطع مرکب نسبت به ستون‌های ساخته‌ شده از ورق

روش ساخت انواع ستون‌های دوبل به همراه نکات اجرایی

در این مقاله ستون‌های دوبل را به جهت نحوه ساخت به سه گروه کلی تقسیم می‌کنیم:

1- اتصال دو پروفیل به یکدیگر به طریقه دوبله کردن (روش جفت)

ابتدا دو تیر آهن را در کنار یکدیگر و بر روی سطح صاف (شاسی) به هم می‌چسبانند. سپس دو بال و وسط ستون را جوش می‌دهند و سپس ستون را برمی‌گردانند و طرف دیگر ستون را نیز جوشکاری می‌کنند. علت اصلی این شیوه جوش‌کاری باعث می‌شوند که ستون از راستای خود در اثر حرارت دچار پیچش و اعوجاج نشود.

 

 

 

2-1- ضوابط و نکات اجرایی

• حداکثر فاصله بین طول‌های جوش ستون دوبل (در طول آن) به صورت غیر ممتد نباید از 30 سانتی‌متر تجاوز کند. در عمل برای انجام جوش منقطع، یک الکترود آب‌شده و نوار جوشی در حدود 10 تا 15 سانتیمتر ایجاد می‌نماید. فاصله دو قطعه جوش به اندازه یک الکترود یعنی حدود 30 سانتیمتر منظور می‌شود.
• طول جوش ابتدایی و انتهایی ستون باید برابر با بزرگ‌ ترین عرض طول مؤثر و هر قطعه از جوش منقطع نباید از 4 برابر بعد جوش یا 40 میلی‌متر کمتر باشد، در صورتی‌که از این مقدار کمتر شد باید در قسمت انتهایی یا ابتدایی خط جوش منقطع اجرا نشود و به خط جوش قبلی وصل شود.
• تماس میان بدنه‌ی دو پروفیل نباید از یک شکاف 1?5 میلی‌متری تجاوز کند. اگر این شکاف (بادخور) از 1?5 میلی‌متر بیشتر، اما از 6 میلی‌متر کمتر باشد و بررسی‌های فنی نیز نشان دهد که مساحت لازم برای تماس وجود ندارد، در این صورت، این بادخور باید با مصالح پرکننده‌ی مناسب شامل تیغه‌های فولادی با ضخامت ثابت پر شود.

 

2- اتصال دو پروفیل با یک ورق سرتاسری روی بال‌ها

در مقاطع مرکبی که ورق اتصال بر روی دو نیمرخ متصل می‌شود تا مقطع مرکب تشکیل بدهد، فاصله جوش‌های منقطع (غیر ممتد) که ورق را به نیم‌ رخ‌ها متصل می‌کنند، نباید از 30 سانتی‌متر بیش‌تر شود. همچنین باید ورق تقویتی حداقل از هر طرف 2 سانتی‌ متر از لبه بال ستون جهت انجام جوشکاری فاصله داشته باشد (می‌تواند بیشتر یا کمتر باشد).

در قسمت سوم مبحث دهم مقررات ملی ساختمان که ضوابط لرزه‌ای را شامل می‌شود، صراحتاً ذکر کرده است که تیرها و ستون‌های مربوط به سیستم باربر جانبی باید حتماً مقطع فشرده لرزه‌ای باشد که شرایط احراز فشرده لرزه‌ای سخت‌ گیرانه‌ تر از فشرده غیر لرزه‌ای است.

 

3- اتصال دو پروفیل با بست های موازی و مورب (ستون دوبل پا باز)

دو راه برای افزایش مقاومت فشاری ستون‌ها وجود دارد:

الف: افزایش ضخامت اجزاء مقطع

ب: افزایش ابعاد (طول و عرض) مقطع در ستون‌های بلند

افزایش ضخامت اثر قابل‌ توجهی بر مقاومت فشاری و خمشی نداشته و باعث سنگینی و غیراقتصادی شدن طرح خواهد شد. در چنین مواردی بهتر است نیمرخ‌ها را با فاصله کافی از یکدیگر قرار داده و آن‌ها را به وسیله ورق یا تسمه (قید) به یکدیگر متصل کنیم، به این‌گونه ستون‌ها، ستون پا باز نیز می‌گویند (فاصله بین ستون‌ها باعث افزایش ممان اینرسی مقطع بدون افزایش سطح مقطع آن می‌شود)

 

 

منبع:

آموزش عمران

برای درجه یک شدن همین امروز شروع کنید تا با کمترین اتلاف وقت و سرمایه، بیشترین بازدهی را داشته باشید.

آغاز درست برای قبولی در آزمون محاسبات

یکی از سوالاتی که برای اکثر شما پیش می آید این است که مطالعه آزمون محاسبات نظام مهندسی را از چه مباحثی شروع کنیم! چگونه برنامه ریزی داشته باشیم که مطلوب ترین نتیجه را به ما بدهد؟

 

 برای شروع بهتر است، مطالعه خود را از مباحث اصلی و سخت تر شروع کنید تا زمان کافی برای یادگیری آن ها داشته باشید. مباحثی مانند:

1. مبحث نهم (طراحی سازه های بتنی)
2. مبحث دهم (طراحی سازه های فولادی)
3. استاندارد 2800 (زلزله)
4. مبحث ششم (بارگذاری سازه ها)

این مباحث به همین ترتیبی که بیان شدند، بیشترین سوالات را به خود اختصاص می دهند و شما با حذف یکی از این دروس مسلما تعداد سوال قابل توجهی را از دست خواهید داد. پس این ریسک بزرگ را مرتکب نشوید و از همین شروع کار این موارد را در برنامه مطالعاتی خود جای دهید.

 

 اما برای راحتی کار و برای اینکه خسته نشوید می توانید در کنار هر یک از این مباحث اصلی به مطالعه یک مبحث آسان تر هم بپردازید. سایر مباحث باقی مانده به ترتیب اهمیت به شرح زیر هستند:

1. تحلیل سازه ها
2. مبحث هفتم (پی و پی سازی)
3. مبحث هشتم (سازه های بنایی)

بهترین کار این است که در برنامه مطالعاتی روزانه خود یک مبحث اصلی و یکی از مباحث کم اهمیت تر را جای دهید تا ذهن شما کشش لازم را در هنگام مطالعه داشته باشد.

همچنین یکی از خدماتی که سبزسازه برای دارندگان بسته جامع آزمون محاسبات در نظر گرفته بحث مشاوره تخصصی برای مطالعه می باشد. مشاور بر اساس شرایط شما و میزان وقت آزاد تان، برنامه را آماده می کند و در اختیارتان قرار می دهد بنابراین فقط کافی است طبق برنامه ریزی مشاور پیش رفته و بر مباحث تسلط کافی پیدا کنید.

 

 

مطالعه عمیق و دقیق

مهم ترین اصل برای مطالعه آزمون محاسبات نظام مهندسی، دقیق خواندن است. شما باید مباحث آیین نامه را خیلی عمیق مطالعه کنید و همه بندها و تبصره های آن را حداقل یکبار بخوانید تا آمادگی لازم جهت مطرح شدن سوالات جدید از یک بند را داشته باشید. در جلسه آزمون نظام مهندسی به علت وقت کمی که دارید باید به محض دیدن سوال، محل بند مربوط به آن در آیین نامه به ذهنتان برسد. خیلی ها بعد از خواندن صورت سوال، بخش زیادی از وقت خود را صرف پیدا کردن بند مربوط به آن در آیین نامه می کنند و همین مسئله باعث هدر رفت فرصت زیادی از آن ها می شود. بنابراین باید سعی کنید تا جایی که می توانید بر تمام بندهای آیین نامه اشراف کامل داشته باشید و آن ها را دقیق،  عمیق و مفهومی مطالعه کنید.

مطالعه صرفا هم کافی نیست. لازم است شما در رابطه با بند مربوطه فکر کنید و کلیه زوایای پنهان آن را پیدا کنید. تفسیرها و تحلیل های متفاوت را مورد بررسی قرار دهید و در نهایت به فهم روشنی از بند مربوطه برسید. سوال زیاد بپرسید و خیلی راحت از کنار بندها عبور نکنید مانند مثال زیر:

 

 

• نکات مهم را هایلایت کنید تا با اینکار سرجلسه آزمون نظام مهندسی، متمرکز این مطالب شده و آن ها را از دیگر قسمت ها متمایز کنید.
• پارامترها، تبصره ها و جملات بسیار مهمی که ممکن است آن ها را نادیده بگیرید و به واسطه آن ها در تله طراح سوال گرفتار شوید را حتما با یک رنگ هشدار دهنده رنگی و هایلایت کنید.
• در اطراف بند مورد نظر آیین نامه نکات کلیدی را که از مطالعه کتاب ها یا مشاهده فیلم ها به دست می آورید به صورت خلاصه و مرتب بنویسید.

نکته برداری

با توجه به پراکندگی مطالب در آیین نامه شما نیاز به یاد داشت برداری و خلاصه نویسی دارید. در واقع خواندن بدون یادداشت برداری و خط کشیدن زیر نکات مهم یک علت مهم فراموشی است. توجه کنید که شخصی سازی آیین نامه ها یعنی نوشتن یادداشت ها و نکاتی از خودتان بسیار حائز اهمیت است و بدون این کار، کار با آیین نامه ها برای شما راحت نخواهد بود. برای شخصی سازی می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

1. هایلایت کردن جملات مهم و کلیدی در آیین نامه (جاهایی که نیاز به توجه و دقت ویژه دارند را با رنگ متمایزی هایلایت کنید).
2. خط کشیدن زیر کلماتی که در حین حل سوال حتما باید آن ها را در نظر بگیرید.
3. نوشتن تفسیر، تحلیل و نکاتی کنار بند مربوطه برای عدم پراکندگی مطالب مورد نیاز برای حل یک سوال.
4. نوشتن ارجاعات به بندهای دیگری به بند مورد نظر، ربط دارند (بندهای ترکیبی مورد نیاز برای حل برخی سوالات).

میانبر سازی

نحوه کار کردن با آیین نامه بسیار مهم است. شما می توانید برای خود میانبر درست کنید و در پیدا کردن بند آیین نامه مورد نظر سرعت عمل خود را بالا ببرید. یک سری کاغذهای باریک و کوچکی را کنار هر صفحه از آیین نامه بچسبانید که عنوان های هر صفحه از آیین نامه روی آن نوشته شده است.  به عنون مثال در مبحث دهم یک صفحه به موضوع اتصالات جوشی اختصاص داده شده و چند صفحه جلوتر درباره پیچ صحبت شده است. اگر شما از قبل کاغذهایی را در لبه صفحات مورد نظر بچسبانید تنها با دیدن واژه جوش و پیچ روی این کاغذهای راهنما، دسترسی شما راحت تر شده و به سرعت به موضوع مورد نظر دست پیدا می کنید.

توجه شود تا آنجا که امکان دارد نیاز خود را به ورق زدن بین متن آیین نامه کم کنید یعنی اگر پارامتری وجود دارد که نیاز است از دیگر بخش ها فرمول آن را برداشت کنید در همان صفحه یادداشت شود زیرا این کار باعث کاهش استرس و صرفه جویی در زمان و عدم خستگی می شود.

 

 

 

فلوچارت سازی

یکی از کارهایی که می تواند سرعت شما را در تست زنی و دستیابی به جواب مسئله افزایش دهد تهیه فلوچارت از روند مسئله هایی است که دارای محاسبه طولانی می باشد تا در جلسه آزمون نظام مهندسی سردرگم نشوید بنابراین سعی کنید صفحات مخصوصی را در بین خلاصه نویسی های خود به تهیه فلوچارت اختصاص دهید.

تمرین تست

یکی از مواردی که بسیار مهم است و اکثر داوطلبان به آن توجهی نمی کنند بحث تست زنی و زمان انجام آن می باشد. شما باید بعد از اینکه تعداد مشخصی از مباحث را مطالعه کردید حتما تست بزنید چون اینکار باعث افزایش تسلط بر مباحث مطالعه می شود و همچنین حل تمرین زیاد به شما فرصت اشتباه کردن می دهد و اشتباه کردن هم به شما درسی تازه می دهد.

تست حل کردن شما را از نقاط قوت و چالش خود آگاه می سازد و سبب می شود که تیپ سوالات گوناگونی را ببینید و این خود باعث منظم شدن ذهنتان می شود. همچنین با دیدن سوالات زیاد احتمال دیدن سوالات مشابه، سوالات آزمون محاسبات نظام مهندسی توسط شما بیشتر می شود. اگر زمان کافی برای تست زدن ندارید می توانید از بازه های کوتاه زمانی و زمان های مرده ی خود نیز برای تست حل کردن استفاده کنید.

 

 اما سوال اینجاست که در چه بازه ای بعد از مطالعه تست زنی را شروع کنیم؟

اگر بالافاصله بعد از اینکه مبحثی را می خوانید به تست های آن پاسخ دهید مسلما نتیجه حقیقی نمی گیرید چون در آن لحظه شما همه چیز را بلدید و به خاطر دارید. این نوع حل سوال بی فایده است چون به شما شناخت درستی از خودتان نمی دهد. علاوه بر آن به این دلیل که هم مبحث و هم تست هایش را نزدیک به هم مورد بررسی قرار دادید دیگر مطالب در حافظه بلند مدت شما تثبیت نمی شود بنابراین باید حداقل 5 روز از مطالعه شما بگذرد و سپس تست زنی را شروع کنید.

همچنین در این بازه 5 روزه باید به مطالعه مباحث دیگری بپردازید تا ذهن شما از حالت تک بعدی خارج شده و بیش از یک مبحث را در خود جای دهد.

 

منبع:

سبزسازه

با توجه به استفاده روزافزون ازمصالح ساختمان سبک جهت سبک سازی سازه ها برآن شدیم تادراین مقاله به بررسی کاربرد ،ویژگیها ،مزایا و معایب 3D پانل ها بپردازیم .

کاربرد 3Dپانل ها:

پنل‌ها با هسته پلی استایرن و بتن مسلح (مش فولادی و بتن پاشیده شده با مقاومت بالا) جهت موارد زیر کاربرد دارند:

– دیوار باربر

– سقف

– دیواره‌های جداکننده غیر باربر (داخلی و خارجی)

– ساختارهای سازه‌ای شامل دیوارهای باربر برشی، پنل‌های سقفی و دیوارهای عایق در برابر انتقال حرارت و صوت مورد استفاده قرار می گیرند..

 

مزایا:

– ضد زلزله و عدم ایجاد آوار به دلیل پیوستگی در سقف و دیوارها

– نصب سریع

– وزن سبک

– عدم دور ریز مصالح به علت عدم کنده کاری جهت لوله‌های تاسیسات

– قیمت مناسب

– عایق صدا و حرارت (صرفه جویی در هزینه تهویه مطبوع ساختمان در تابستان و زمستان)

– امکان ساخت دو طبقه بدون اسکلت

– تزریق ملات با دستگاه شاتکریت (مطابق با استاندارد و مبحث 19 مقررات ملی ساختمان)

– سهولت در نصب تاسیسات مکانیکی و الکتریکی

– بازگشت سرمایه در امور ساختمان سازی در کوتاه‌ترین زمان ممکن

 

اجزای تشکیل دهنده تری دی پنل

تعریف دیوار پلاستوفومی (تری دی پنل) :
دیوارهای پلاستوفومی عبارتند از پنل های پیش‌ساخته سبک شامل دو صفحه شبکه جوش‌شده فولادی یا مش( mesh )  می‌باشد که از یک هسته عایق پلاستوفوم در میان آن قرار گرفته و توسط اتصالات (خرپا) به یکدیگر متصل شده‌اند که بعد از نصب، بتن از دو طرف روی آن پاشیده می‌شود

 

منبع:

مادفوم پاسارگاد

سختی (Stiffness) چیست؟

سختی (stiffness)، سفتی، صلبیت، شقی یا صلابت که بعضاً به‌ اشتباه استحکام نیز نامیده می­ شود، به معنای میزان مقاومت یک جسم در برابر تغییرشکل است. به بیان دیگر سختی عبارت است از معکوس میزان تغییر شکل یک جسم هنگامی‌که یک واحد نیرو (نیروی وارده می‌تواند فشاری، کششی، خمشی، برشی یا پیچشی باشد) به آن اعمال گردد.

پس دیمانسیون سختی برابر واحد نیرو (نیوتون در واحد SI) تقسیم‌ بر واحد طول (متر در واحد SI) است. برای یک نیروی مشخص، هر چقدر تغییر شکل سازه کمتر باشد، سختی آن سازه بیشتر خواهد بود. همان‌ طور که در شکل زیر مشاهده می‌کنید، در مهندسی زلزله، سختی ذاتاً در محدوده رفتاری الاستیک و خطی بررسی می‌شود.

 

 

 

همین مثال را در رابطه با سازه و سختی یک طبقه از آن می شود گفت، یک طبقه از سازه‌ای را فرض کنید، هرچقدر تیرها و ستون­ های آن طبقه بزرگ­تر و قوی­ تر باشند در اصطلاح، در مجموع سختی آن طبقه در مقابل تغییر مکان (دریفت) بیشتر هست.

تعریف دیگر سختی، عبارت است از میزان انرژی ذخیره‌ شده در یک جسم بر اثر نیروی وارده بر آن؛ ایستادگی در برابر تغییر مکان را سختی می‌نامند. بر اساس مقدار سختی و جرم سازه می‌توان مقدار پریود نوسانی سازه را از فرمول زیر به‌ دست آورد.

 

 

 

 

 

.لذا با ثابت بودن جرم سازه، سختی و پریود ارتعاش با یکدیگر رابطه عکس خواهند داشت.

مفهوم سختی در مقاومت مصالح و تحلیل سازه‌ ها، همانند ثابت فنر در فیزیک است. این مفهوم، به‌ صورت نیروی موردنیاز برای تغییر شکل عضو های سازه در واحد طول تعریف می‌شود. همان‌ طور که در شکل زیر نشان داده شده است هر سازه را می‌توان به‌ عنوان مجموعه‌ ای از فنرها در نظر گرفت. به همین دلیل، نیروها و تغییر شکل‌ های موجود در آن، به‌ وسیله رابطه زیر (مشابه معادله فنر) به دست می‌ آیند.

 

 

 

 

 

 

k :  سختی

F : نیروی اعمال‌ شده

δ_max : تغییر شکل ماکسیمم در عضو مورد نظر

بررسی تفاوت سختی و مقاومت

Hardness به معنای سختی شیمیایی یک ماده است که ناشی از ترکیب‌بندی و فرمول شیمایی ماده بوده و از خواص و ذات یک ماده می ­باشد؛ اما  Stiffness به معنای سختی فیزیکی است و در مورد یک ماده به کار نمی­رود و مربوط به یک جسم یا المان یا ماژول است؛ و با شکل سطح مقطع و طول جسم و دیگر پارامترهای فیزیکی و همچنین مدول الاستیسیته در ارتباط است.

 

منبع:

سبزسازه